Znamiona barwnikowe zwane popularnie „pieprzykami” są wykwitami skórnymi o barwie brązowej do ciemnobrązowej a niekiedy czarnej i szarej.

Wszystkie znamiona barwnikowe budzące niepokój onkologiczny lekarza oraz pacjenta należy poddać badaniu lekarskiemu i ewentualnie usuwać chirurgicznie z marginesem tkanek zdrowych oraz pełną grubością skóry.

Znamiona dysplastyczne mogą przerodzić się w najgroźniejszy nowotwór skóry, jakim jest czerniak złośliwy.

Niestety nadal wśród niektórych ludzi panuje ZABOBON, który głosi, aby znamion "lepiej nie ruszać, bo może być z tego coś złego". Niektórzy słyszeli, że ktoś usunął znamię lub inny guzek i jak ruszył to zmarł!!! Ten, który "ruszył" rosnące znamię zmarł, nie dlatego że je ruszył, tylko dlatego, że z tym czekał.

W przypadku czerniaka najważniejsze jest usuwanie go we wczesnych stadiach choroby, tak, aby nie mógł się rozrosnąć w głąb skóry i dalej do węzłów chłonnych oraz przenosić się z krwią i chłonką do innych narządów organizmu.

W przypadku usunięcia w całości podejrzanego znamienia barwnikowego, nie istnieje już, w tym miejscu, ryzyko rozwoju czerniaka, ponieważ chora tkanka jest usunięta w całości.

Klasyczne wycięcie chirurgiczne polega na wrzecionowatym nacięciu skóry, w kształcie łezki dookoła znamienia i obejmuje całą grubość skóry. Potem zakłada się szwy chirurgiczne skórne i podskórne różnej grubości w zależności od rodzaju skóry. Szycie chirurgiczne zawsze pozostawia bliznę. W naszym gabinecie bardzo często zakładamy szwy ciągłe, które dają bliznę w kształcie kreseczki, a nie „drabinki”. Szwy zdejmuje się po 7-14 dniach. Bardzo ważnym jest oszczędzanie i nienapinanie skóry w miejscu usunięcia znamienia, co pacjenci często bagatelizują. Dotyczy to szczególnie takich okolic jak plecy, barki, tam gdzie napięcie skóry jest duże. Należy unikać dźwigania ciężarów, noszenia ciężkiego plecaka, torebki, które mogą uciskać i naciągać zranioną skórę.

Po usuwaniu szczególnie dużych znamion, w tych miejscach, po zdjęciu szwów może dojść do rozejścia się szwów, mimo że skóra jest zrośnięta. Świeża blizna to tkanka włóknista, która nie jest tak pełnowartościowa jest zdrowa skóra. W momencie dużego naprężenia skóry może dojść do rozerwania blizny.

Po wycięciu chirurgicznym znamiona barwnikowe i inne usuwane narośla skóry, wysyłane są do badania histopatologicznego. Badanie to polega na szczegółowym oglądaniu przez lekarza patomorfologa odpowiednio przygotowanego preparatu pod mikroskopem. Znamię barwnikowe po utrwaleniu w formalinie i odczynnikach laboratoryjnych tnie się na wąskie paseczki, które pod mikroskopem ogląda się po kolei tak, aby zobaczyć, czy znamię został wycięte w każdej strony w całości ( ze wszystkich boków i od spodu). Odpowiednie znakowania wycinków, inaczej preparatów histopatologicznych, pozwala bardzo dokładnie postawić rozpoznanie i wykluczyć choroby nowotworowe.