Karboksyterapia to terapia skóry i tkanki podskórnej za pomocą dwutlenku węgla, która służy odżywianiu i dotlenieniu tkanek poprzez poprawę ukrwienia. W każdej komórce naszego organizmu substancje odżywcze i tlen ulegają spalaniu w wyniku czego wytwarza się energia potrzebna do życia i Co2 (dwutlenek węgla), który jest transportowany z krwią do płuc i tam wydychany do powietrza.

Wstrzykiwanie dwutlenku węgla zwane karboksyterapią jest bezpieczne, znane w medycynie od kilkudziesięciu lat. 

Podany do skóry, tkanki podskórnej lub tłuszczowej Co2 zmienia ph w miejscu wstrzyknięcia i wywołuje reakcję organizmu polegającą na:

• rozszerzeniu naczyń krwionośnych,
• powstawaniu nowych naczynek zwanych neowaskularyzacją.

Wytworzenie nowych kapilar i rozszerzenie istniejących powoduje lepsze ukrwienie skóry, tkanki podskórnej. Dzięki temu łatwiej do tych tkanek dostarczany jest tlen i składniki odżywcze. Podsumowując tkanki poddane karboksyterapii są lepiej natlenione i odżywione.

Jakie efekty obserwujemy na skórze po zabiegu karboksyterapii?

Przede wszystkim efekty zmęczenia i niedospania widoczne na twarzy zmniejszają się. Szary odcień skóry zmienia się na bardziej różowy, drobne zmarszczki wygładzają się. Skóra staje się gładsza, świeża i pełna blasku. Karboksyterapia przede wszystkim jest skuteczna do redukcji cieni pod oczami i zmęczonej skóry powiek dolnych.

Nie oszukujmy się, jeśli zmarszczki są głębokie, a powieki wymagają operacji plastycznej wówczas karboksyterapia może być metodą wspomagającą leczenie. Za to u osób z delikatnymi zmarszczkami, poszarzałą skórą i cieniami pod oczami karboksyterapia oprócz tego, że jest tanim zabiegiem daje rewelacyjne efekty.

W jakich problemach stosujemy karboksyterapię?

• cellulit
• rozstępy
• blizny
• cienie pod oczami
• wypadanie włosów
• wiotkość i szary kolor skóry
• wspomagająco po liposukcji

Techniki podawania dwutlenku węgla:

Karboksyterapię przeprowadza się najczęściej za pomocą pistoletów, które nakłuwają skórę na odpowiednio ustawioną w urządzeniu głębokość. Pistolety dawkują leczniczo dobraną ilość dwutlenku węgla pod dobranym leczniczo ciśnieniem. Podawane ilości CO2 na jedno ukłucie przy pomocy injectorów (pistoletów) są zazwyczaj, mniejsze dlatego zabiegi zazwyczaj są mniej bolesne. Metoda pęcherzykowo-bąbelkowa podobna jest do mezoterapii igłowej, którą również wykonuje się tym samym pistoletem.

Drugim sposobem podawania CO2 jest wprowadzanie igiełki do skóry lub tkanki podskórnej i podawanie gazu CO2 z tzw. cewnika. Dawkowanie leczniczej dawki dwutlenku węgla sterowane jest nożnym pedałem. Po uniesieniu się skóry, napełnieniu jej CO2 zaprzestaje się dalszego jego podawania. Metoda ta jest szybsza i obarczona mniejszą ilością siniaczków w porównaniu do pistoletu. Dolegliwości bólowe w trakcie karboksyterapii są odczuwalne, gdy podaje się duże ilości dwutlenku węgla i jest on nieogrzany.

Nowoczesne urządzenia do karboksyterapii posiadające certyfikaty medyczne ogrzewają CO2 w trakcie podawania. Jest to dobrze tolerowane przez pacjentów, nie wymaga znieczulenia.

Karboksyterapia lub mezoterapia igłowa za pomocą pistoletu może być całkowicie bezbolesna jeśli nakłucia igiełką wykonujemy bardzo płytko. Jeśli do tego skóra jest znieczulona kremem znieczulającym właściwie można zagwarantować 100% bezbolesność zabiegu. Taka technika ma oczywiście swoje plusy i minusy. Bardzo płytkie podanie koktajli witaminowych do mezoterapii czasem powoduje, że preparaty wypływają na powierzchnię skóry i tylko pewna ich ilość wnika głęboko do skóry. Ustawienie igiełki w pistolecie na większe głębokości może powodować siniaki szczególnie wokół oczu, ponieważ przykładanie stopki pistoletu powoduje, że zasłaniamy nią naczynia krwionośne, a zabieg przebiega w sposób „maszynowy”, a nie celowany, precyzyjny. Jakkolwiek zawsze znajdą się zwolennicy mezoterapii i karboksyterapii za pomocą pistoletów lub terapii manualnej.

Zdaniem dr n.med. Danuty Dąbrowskiej mezoterapia i karboksyterapia za pomocą pistoletu może okazać się doskonałą metodą dla osób mających mniejsze doświadczenie w wykonywaniu iniekcji i jest bardziej delikatna. Doświadczony lekarz lub pielęgniarka może przyłożyć stopkę tak, aby ominąć naczynia krwionośne i zabieg nie pozostawi żadnych siniaczków.